Okazuje się, że niezwykła skuteczność ozonoterapii, która często jest w stanie leczyć schorzenia w inny sposób nieuleczalne czy nawet na dzień dzisiejszy nieznane, ma bardzo proste i zrozumiałe wytłumaczenie. Ozon potrafi w ogromnym stopniu poprawić dotlenienie tkanek, a znaczy zwiększyć dostarczenie do nich energii, niezbędnej do normalnego funkcjonowania organizmu i zachowania zdrowia. Dzieje się tak wskutek unikalnej właściwości ozonu do poprawy płynności krwi (co jest jej właściwością jako cieczy), odblokowywania związanych z tlenkiem węgla erytrocytów, przyspieszania rozwoju młodych erytrocytów i zwiększania przenikalności tlenu do membrany komórkowej. Znaczenie ma tu równocześnie przenikalność membrany pęcherzyków płucnych, erytrocytów i komórek naszych tkanek, pochłaniających tlen. W ten sposób przekazywanie tlenu pomiędzy nimi i odprowadzenie dwutlenku węgla z tkanek wielokrotnie wzrasta.

Poza tym ozon zapobiega powstawaniu złogów, sprzyja oczyszczeniu siatki naczyniowej i rozwojowi zanikających z wiekiem naczyń. Zauważmy, że wszystkie wymienione powyżej działania skoncentrowane są na poprawie stopnia dotlenienia tkanek, a opisane mechanizmy działają na różnych, niezależnych od siebie płaszczyznach, dzięki czemu wspomniane efekty są zintensyfikowane.

Możemy więc śmiało stwierdzić i jeszcze raz podkreślić: stosowanie ozonoterapii jest w stanie poprawić dotlenienie tkanek w ogromnym stopniu. Tak znaczącym, że powoduje kardynalną zmianę przemiany materii, a ozon zaczyna działać jako unikalny i niezastępowalny lek.

Lek. med. Andrzej Lanskoruński